Нэг ангийнхан

Буруу уншаад сурчихвий дээ.
Анхнаасаа буруу уншаад сурсан хүүхдийг зөв арга барилд сургах нь шинээр сургахаас илүү бэрхшээл үүсгэдэг. Зөвхөн цагаан толгой сурдаг арав гаруй нарийн арга технологи байдаг байна. Эцэг эх нь бага ангийн багш биш л бол үүнийг хэрэгжүүлэх боломжгүй. Жишээлбэл, эцэг эхчүүд гол төлөв үсэг бүрээр үсэглэн уншуулж сургадаг. Гэтэл сургуульд багш үеийн аргаар сургаж, үеэр холбуулдаг. (Х-а-м-а-р гэж буруу, Ха-мар гэвэл зөв). Сургуульд орохоос өмнө үсэг сурсан хүүхдүүд З, Ж, С, Ш, Д, Т, Г, Х гэх мэт ойролцоо дуудлагатай авиаг гол төлөв буруу дууддаг. Эгшиг үсэг, гийгүүлэгч үсэг, онцгой дөрвөн гийгүүлэгч, Я-ийн төрлийн үсэг таниулах аргууд бүгд өөр хоорондоо ялгаатай. Тэд дармалаар мөн үсэг хоорондын холболтыг тэд буруу бичээд сурчихсан байдаг.
Цагаан толгойд тайлагдах нь зурлага зөв зурахаас эхэлнэ. Зурган дээр ярилцаад авиаг сонсгож таниулна, дараа нь авиаг тэмдэглэх үсгээ таниулна, ямар танил дүрстэй адил байгааг олуулна, үсгээ элдэв зүйлээр бүтээлгэнэ. Тэд энэ үсэг нь ангид хаана байгааг олно, тухайн үсэг орсон үгнүүд хэлнэ гэх мэт олон төрлийн үйл хийж байж тэд сурна.
Бичүүлэх арга барил эзэмших нь мөн нарийн зүйл. Үсэг бүрийг бичих дэс дараа, технологи байдаг, бас хоорондоо ялгаатай. Үсгийг гараа салгахгүйгээр бичнэ, элементийн дэвтрийн шугаманд тохируулж бичүүлэх тусгай техник бий. Бичих үед багш хүүхэд бүртэй тулж ажиллана. Гэтэл буруу бичээд, түрүүлж уншаад сурсан хүүхдийн буруу арга техникийг засах нь шинээр сурахаас илүү хүндрэлтэй, багшаас тэдэнтэй ажиллах өөр арга барил шаардсан ажил болдог. Шинээр сурч буй хүүхдүүд зөв техникээр уншиж, бичиж сурч байхад нөгөө “их мэдэгч” хүүхдүүдийн буруу арга барил нь бараг засраагүй үлдэж хоцрох нь түгээмэл.